Początków udomowienia psów będziemy mogli doszukiwać się w okresie pomiędzy siedemnastym a dwunastym tysiącleciem przed naszą erą, gdzie bardzo dużą rolę w procesie tym odgrywali syberyjscy myśliwi, którzy wykorzystywali psy podczas polowań, oprócz tego gatunek ten pojawiać zaczął się na terenie dzisiejszej Palestyny oraz Iraku. Do najstarszych ośrodków udomowienia psa będziemy mogli zaliczyć tereny starego kontynentu gdzie udało się znaleźć najstarsze ze szczątków tego właśnie zwierzęcia, będą to rejony Danii, Niemiec oraz Anglii. Oprócz tego odkrycia były czynione w okolicach Izraela, Japonii i Turcji. Odkryto także że na terenach dzisiejszego USA kilkanaście tysięcy temu żyli pierwsi przedstawiciele psów domowych. Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskiniach na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed trzydzieści tysięcy lat. Odkrycie weryfikujące dotychczasowe poglądy na temat miejsca oraz okresu udomowienia psa wskazuje jednocześnie, że ludzie z kultur oryniackich będą zaliczani do pierwszych hodowców psów. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze z udomowionych psów swoim wyglądem najbardziej przypominały współczesne husky syberyjskie. Przodkowie byli jednak o wiele więksi i posiadali większe możliwości fizyczne, cechy psychiczne i emocjonalne rozwinęły się jednak dopiero później.