Powstawanie ras


Tak naprawdę nie sposób znaleźć dokładnych danych, które będą mówiły bezpośrednio w którym momencie człowiek zaczął swoją ingerencję w hodowlę sympatycznych czworonogów. Jeden z naukowców podaje, że w okresie mezolitu ludzie preferowali osobniki, które przywiązywały się do ludzi i pod tym kątem przeprowadzali głównie swój dobór. Istotny skok w procesie tworzenia więzi na płaszczyźnie pies-człowiek i rozwoju kolejnych ras miał miejsce w momencie kiedy ludzie porzucili koczowniczy tryb życia i tworzyli pierwsze osady, co wiązało się z hodowlą, uprawą ziemi, rolnictwem i tak dalej. Początkowo typy psów, które wyłaniały się w procesie selekcji dokonywanej przez środowisko i ludzi należały do ras regionalnych, które mogły przeżyć w odpowiednich i specyficznych warunkach danej niszy ekologicznej. Przykładem tutaj może być na przykład pies torfowy, którego szczątki pochodziły będą z okresu neolitu (odkryte zostały w Szwajcarii w połowie wieku dziewiętnastego). Pies tego gatunku trzymany był w osadach ludzkich zbudowanych na palach w zabagnionych rejonach. Odkrycia szczątków prapsów stają się od tego okresu coraz częstsze, co powoduje, że wzrasta fascynacja kynologią oraz fascynacja poszczególnych badaczy całym aspektem historycznym formowania się kolejnych psich ras. Badania te, które prowadzone były na początku dwudziestego wieku nie były jednak na tyle dokładne, dzisiaj wiemy, że występowało w nich trochę nieścisłości i z ich powodu do dzisiaj będą pokutowały mylne i dalekie od prawdy opinie.